- پرورش آموز (اَ دَءْ)
علم و حکمت آموز. اشارت به ذات حق تعالی. صاحب ادب و علم و حکمت. معلم. صاحب مجاهده و سلوک. پیر. مرشد. هادی. (تتمۀ برهان)
معنی پرورش آموز - جستجوی لغت در جدول جو
- پرورش آموز
علم و حکمت آموز معلم پیر مرشد هادی، صاحب علم و حکمت آموز معلم پیر مرشد هادی، صاحب علم و حکمت و ادب